شماره پروژه : 108

عنوان پروژه : بررسی شبکه های بی سیم ، پروتکل های مسیریابی و شبکه های ادهاک

تعداد صفحات : 83

شرح مختصر پروژه : پروژه حاضر به بررسی شبکه های بی سیم ، پروتکل های مسیریابی و شبکه های ادهاک پرداخته است.شبکه های بی سیم دارای کاربردهای فراوانی می باشد.کاربردهای این شبکه ها از صنعتی و کشاورزی، پزشکی و حتی کاربردهای نظامی را نیز شامل می‌شود.برای مثال دوربین های مدار بسته ای که از نقاط دور کنترل میشوند از شبکه های بی سیم استفاده میکنند.شبکه‌های بی‌سیم اقتضایی یا همان (ad-hoc) معمولاً از یک شبکه سنسور تشکیل یافته ، به این معنی که هر گره از الگوریتم مسیریابی multi-hop استفاده می‌کند. (تعداد زیادی گره یک بسته اطلاعاتی را جلو برده و به ایستگاه مرکزی می‌رساند). در حال حاضر شبکه‌های بی سیم حسگر یکی از موضوعات فعال تحقیقاتی در علوم کامپیوتر و ارتباطات است که هر ساله تعداد بیشماری کارگاه و کنفرانس در این زمینه انجام می‌شود.

در فصل اول پروژه شبکه های بی سیم ، پروتکل های مسیریابی و شبکه های ادهاک،مقدمه ای از شبکه های بی سیم و تقسيم بندي پروتكلهاي مسيريابي در شبكه هاي Adhoc و همچنین تعدادی از پروتکل ها بررسی گردیده است.فصل دوم به بررسی پروتكل DSR و عملكرد كلي پروتكل DSR آماده گردیده است.فصل های سوم تا هفتم به بررسی پروتکل های  FSR ، CGSR  ، OLSR ، ZRP و ZHLS پرداخته است.فصل هشتم این پروژه درجه مشاركت نودها در مسيريابي را مورد بررسی قرار داده است.

شماره پروژه : 48

عنوان پروژه : بررسی شبکه های ادهاک و ارائه الگوريتم مسيريابی مبتنی بر ناحيه بندی در آن

تعداد صفحات : 90

شرح مختصر پروژه : این پروژه با عنوان بررسی شبکه های ادهاک و ارائه الگوريتم مسيريابی مبتنی بر ناحيه بندی شبکه های Ad-hoc برای دانلود آماده شده است.شبکه های  Ad–hoc به شبکه های آنی و یا موقت گفته می شود که برای یک منظور خاص به وجود می آیند. در واقع Ad hoc شبکه های بی سیم هستند که گره های آن متحرک می باشند. شبکه های بی سیم Ad hoc فاقد هسته مرکزی برای کنترل ارسال و دریافت داده می باشد و حمل بسته های اطلاعاتی به شخصه توسط خود گره های یک مسیر مشخص و اختصاصی صورت می گیرد. توپولوژی شبکه های Ad hoc متغیر است زیرا گره های شبکه می توانند تحرک داشته باشند و در هر لحظه از زمان جای خود را تغییر بدهند.

در اين پروژه هدف ارائه الگوريتم مسيريابي پيشنهادي مبتني بر خوشه يابي مي باشد. شبكه‌هاي Ad–hoc براي اولين بار توسط وزارت دفاع آمريكا در سيستم‌هاي نظامي و عملياتي خود مورد استفاده قرار گرفته است. ليكن از سال 1970 بطور عمومي مورد استفاده ميباشد.

تفاوت عمده شبکه های Ad hoc با شبکه های معمول بی سیم 802.11 در این است که در شبکه های Ad hoc مجموعه ای از گره های متحرک بی سیم بدون هیچ زیرساختار مرکزی، نقطه دسترسی و یا ایستگاه پایه برای ارسال اطلاعات بی سیم در بازه ای مشخص به یکدیگر وصل می شوند.ارسال بسته های اطلاعاتی در شبکه های بی سیم Ad hoc توسط گره های مسیری که قبلا توسط یکی از الگوریتمهای مسیریابی مشخص شده است، صورت می گیرد.